– Corrine? – powtórzyła Martinez, patrząc na niego, jakby zwariował. – Przecież to...

mnie.
Nie, to nie ma nic wspólnego z ciążą. To reakcja na koszmar, jakim stało się jej życie.
131
– Owszem. Ale już nie – odpowiada i znacząco unosi brwi. Przeszywa mnie dreszcz na
– Oddzwonię – rzucił Montoi i się rozłączył.
- Halo? Kto mówi? - Sugar powtarzała pytająco imię swojego kochanka. Głupia! Atropos
przypadkowe zderzenia z osobą do niej podobną, ale dwa razy w szpitalu i tu, na podwórzu –
przytłoczył ją nadmiarem trudnych informacji. Nie ma sensu martwić jej bardziej.
– Albo on. – Tony zmarszczył brwi, skupił się, zachowywał się tak, jakby bał się udzielić
musimy szybko działać i odnaleźć Corrine. O ile to ona ma O1ivię.
apartamentowiec obłożony różowym tynkiem. Łuki w oknach i klasyczna dachówka
zmądrzejesz i wrócisz do Luizjany? Słuchaj, mam tu robotę. Prawdziwą. Zadzwoń, kiedy
odezwała się: – Jennifer z natury była nieobliczalna i dobrze o tym wiesz. Jednego dnia była
– Niespecjalnie. Po prostu co jakiś czas chodziła do tej Phyllis, tak jak chodziła do

Gdy dotarło do niej, co proponuje, zachciało jej się rzygać. Zdusiła
do niej tyłem. Jednak zobaczyła lśniące blizny na
– Cześć, stary. – Uśmiechnął się, widząc, że Clark zaczyna się bać.
- Najpierw na dwór.
basem.
– Delikatnie podtrzymując główkę, wzięła śpiące dziecko i położyła
- Prze-przepraszam - wyjąkała. - Twoje nogi pewnie
-... i aż miło na ciebie popatrzeć - dokończył, choć Laura
– Do zobaczenia – rzucił.
ze wszystkich klamek w całym domu. Słuchałam
– Nic, po prostu rozmawialiśmy.
z nich szpilkę. Malinda poczuła, jak kok się rozluźnia,
Cofnęła się, powstrzymując jęk.
-Chyba gdzieś w domu.
córkę.